عوامل انگیزشی مرتبط با انتخاب درس اختیاری اخلاق توسط دانشجویان رشته حسابداری

زمینه: آموزش اخلاق در حسابداری موضوعی است که با وجود اهمیت آن و توصیه‌های مکرر پژوهشگران این حوزه، در سیستم آموزشی کشور جایگاهی ندارد. هدف اصلی این پژوهش علاوه‌بر پرداختن به موضوع ضرورت لزوم گنجاندن درس اخلاق در سرفصل دروس دانشگاهی رشتۀ حسابداری، بررسی میزان تمایل دانشجویان نسبت به اخذ واحد درسی اختیاری اخلاق (در صورت ارائه) با استفاده از دو تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده و تئوری یادگیری اجتماعی بندورا با دخالت نقش هویت فردی است. روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-تحلیلی است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه دولتی و آزاد شیراز و چند واحد دانشگاهی دیگر در استان فارس بوده که 309 نفر از آنان به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های پژوهش از ابزار پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ویلکاکسون، اسپیرمن و مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی، تحلیل شدند. یافته‌ها: دانشجویان تمایل زیادی به اخذ واحد درسی اختیاری اخلاق دارند و تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده نسبت به نظریه یادگیری اجتماعی عامل پیش‌بینی کننده بهتری از اهداف رفتاری است. همچنین، قدرت پیش­بینی تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده و نظریه یادگیری اجتماعی زمانی که هویت فردی در آن گنجانده می‌شود، افزایش یافته است. نتیجه‌گیری: بدلیل تمایل دانشجویان به آموزش اخلاق در حسابداری، مراکز آموزش عالی و نهادهای تدوین‌کننده مقررات باید در خصوص گنجاندن درس اخلاق در برنامه درسی رشته حسابداری همت گمارده و برای رفع این نیاز اساسی چاره‌ای بیندیشند